Stefan Willems - ondernemer en lifestyle hippie

Stefan Willems is afkomstig uit een modaal Limburgs gezin. Zijn moeder was leerkracht en zijn vader magazijnier. Hijzelf was voorbestemd om als beursanalist de bankenwereld in te stappen. Een quarterlifecrisis en een lockdown deden hem het leven over een andere boeg gooien. Hij verliet België en woont intussen in Bansko (Bulgarije), een toevluchtsoord voor digitale nomads. Daar geeft hij financiële opleidingen en is hij tegelijk druk in de weer met het schrijven van zijn boek over FIRE en financiële vrijheid.

Levensweg

Na 3 jaar financiële studies in Hasselt, werken op de hoofdzetel van KBC en opnieuw 3 jaar financiële studies aan de KU Leuven werd het tijd om het studentenleven achter zich te laten. Dit keer besloot Stefan om te gaan werken bij ING. Maar al snel bleek dat de bankenwereld hem toch niet echt lag.

“Ik pas gewoon niet in de traditionele bankenwereld. Je hebt altijd een belangenconflict tussen de klant die je adviseert en de bank als onderneming. Klanten hebben er alle belang bij om de kosten zo laag mogelijk te houden, de bank daarentegen moet deze kosten aanrekenen om geld te verdienen. Niets mis mee, maar voor mijn klanten waren de kosten zo absurd hoog dat de balans volledig de verkeerde kant uitschoot. Ik heb een sterk karakter en had het soms moeilijk daarover mijn mond te houden.

Een goed voorbeeld hiervan zijn fondsen: een fantastisch instrument om in te investeren en in essentie één van de beste instrumenten in de beleggingswereld. Maar dagelijks sluit men een contract af met de bank, waarbij de klant al het risico neemt en de bank in sommige gevallen tot een derde van de opbrengsten opstrijkt. Als je hier de bank als tussenpersoon weghaalt, zou dat veel voordeliger zijn voor de klant. Maar zo’n dingen zeggen kan uiteraard niet als beleggingsadviseur”.

“Uiteindelijk is dat “FIRE-getal” onbelangrijk. Het gaat eerder om een bepaalde buffer, die je in staat stelt om risico’s te nemen.”

Na een minder goede start van zijn carrière was het tijd voor iets nieuws. Tijd voor zelfreflectie, kijken wat er schort en dat proberen te verbeteren. Geen makkelijk proces, maar cruciaal volgens Stefan: “Velen hebben nooit de tijd om stil te staan en na te denken over hun levenskeuzes. Ze worden constant bezig gehouden. Opstaan, tanden poetsen, in de file staan, werken, thuiskomen, kinderen in bed steken en dan doodmoe in de zetel tv kijken. Plots kwam dan de coronaperiode, waarin mensen alleen werden gelaten met hun gedachten. Dat was pijnlijk voor velen.”

Na een mismatch in de bankenwereld, een quarterlifecrisis en een eenzame coronaperiode zette hij alles op alles om de droom uit zijn studentenperiode te verwezenlijken: FIRE! De term staat voor “Financial Independence Retire Early”. Daarbij komt ook een nieuwe plek die hij ‘thuis’ kan noemen: Bansko, Bulgarije.

Van gloeiende kolen een vuur maken

FIRE is een concept dat razend populair aan het worden is. Het idee is simpel: verlaag je uitgaven en verhoog je inkomsten tot je op een bepaald bedrag zit waarmee je financieel onafhankelijk bent en waar je maandelijks een percentage van neemt om van te leven.

Voor Stefan was dat magische bedrag 300.000 euro, maar ondertussen is dat streefbedrag irrelevant geworden. “Uiteindelijk is dat “FIRE-getal” onbelangrijk. Het gaat eerder om een bepaalde buffer, die je in staat stelt om risico’s te nemen. Het punt waarop je een switch kan maken en durft om je leefomstandigheden op te waarderen. Bij mij bleek het eerste punt rond de 60.000 euro te liggen voordat ik mijn leven durfde om te gooien en mijn tijd terug te winnen. Eén van de belangrijkste dingen in ons leven.”

Stefan wilde onafhankelijk zijn en tijd hebben voor zichzelf, maar dat kon alleen met een beetje opoffering en de volle 100% toewijding. “Op een gegeven moment was ik op zoek naar een job die me veel vrije tijd kon bieden. In België vond ik na een halfjaar zoeken eindelijk de oplossing door in het weekend en in de nacht te werken in de industrie.

Hij ging aan de slag bij bagageafhandelaar Aviapartner, waardoor hij 80% van een volwaardig arbeidsloon kon verdienen door enkel in het weekend te werken. Dat gaf hem vijf dagen vrije tijd doorheen de week om zich om te scholen tot journalist. “Ik schreef in mijn eerste halfjaar als journalist gratis artikelen voor verschillende partijen. Dat zorgt voor vertrouwen, waarna je ook toegang krijgt tot betaalde opdrachten. Op den duur creëerde dat echter een situatie waarbij ik 80 uur per week werkte; doordeweeks als journalist bij verschillende opdrachtgevers, in het weekend als arbeider terwijl ik ook nog 2 jaar deeltijds filosofie studeerde aan de KU Leuven om mezelf te vinden”.

Tegelijkertijd tijd kon hij zo wel werken aan een nieuw project buiten de bankenwereld. Samen met Pascal Paepen (Professor Bank en Beurs aan de KU Leuven en Thomas More Hogeschool) en Jan Reyns (financieel journalist bij De Standaard), richtte hij tijdens de coronapandemie Spaarvarkens.be op. Hun doel: financiële kennis delen met de wereld, waarbij de nadruk wordt gelegd op beleggen. Maar ook daar houdt het niet op voor Stefan. Hij is namelijk druk in de weer met het schrijven van een boek over FIRE. “Dat is eigenlijk de volgende stap die ik wil zetten: mensen helpen met inkomsten verhogen, uitgaven verlagen en belastingen te optimaliseren. In feite zorgen voor een systeem waarbij je zoveel mogelijk verdient per uur, en de tijd die vrijkomt gebruikt voor de dingen die je graag doet.”

Voeten in het zand, hoofd in de bergen

Het is maart 2021, de coronacrisis zwakt wat af. Stefan hoopt dat in juni de wereld terug opengaat. Hij heeft de lockdowns niet al te goed verteerd en wil weg uit België. Zo snel mogelijk.

Oorspronkelijk zet hij zijn zinnen op Portugal en Marokko. Maar via Twitter ontdekt hij het ‘Bansko Nomad Fest’ en zonder enige verwachting trekt hij naar de Bulgaarse conferentie. “Ik kwam daar allerlei mensen tegen die mijn leven hebben veranderd. Het is een gezonde mix van zakenmensen en lifestylehippies. Mensen die constant de wereld rondreizen en dus gewoon met de laptop in de rugzak de wereld rondreizen, de ‘digital nomads’.

In de ochtend snowboarden en in de namiddag werken, of toch gaan wandelen in de natuur en een warmwaterbron opzoeken, voor Stefan is het allemaal geen probleem: “Leven in Bansko is gewoon rust. Ik kan mijn eigen leven vormgeven en voornamelijk rust vinden, weg van de kantoorpolitiek die ik in België ervaarde. In alle rust aan mijn projecten werken, zonder die Belgische stress.”

Volgens Stefan is het leven in België veeleisender dan in het buitenland: “Nu kan ik zelf kiezen welke werkstandaard ik mezelf opleg. Op mijn 21ste heb ik als trader het spaargeld dat mijn ouders voor mij hadden bijeengespaard na enkele succesvolle maanden op 48 uur tijd op de beurs verloren. Ik ben er maandenlang ziek van geweest en kon daardoor ook niet meer functioneren in de marktenzaal van KBC, een plaats waar ik elke dag met de beurs geconfronteerd werd. Op mijn 25ste werkte ik bij ING en kreeg ik een tweede burnout nadat ik plots besefte dat de bankenwereld niets voor mij was. Sindsdien zet ik mijzelf altijd op de eerste plaats. Ik heb de lat voor mezelf altijd hoog gelegd en telkens verhoogd tot ik crashte. Later leerde ik pas dat het niet erg is om een paar ballen te laten vallen. Accepteer gewoon dat je niet alles tegelijk kan en wees mild voor jezelf.”

Ondanks alle rust die hij in Bansko vindt, reist hij ook zeer graag. De Bulgaarse stad is daarvoor de ideale uitvalsbasis: het ligt vlakbij de Balkan en het Midden-Oosten, regio’s met prachtige maar onbekende landen die hij nu aan het verkennen is. Een andere reden is natuurlijk ook de lage levenskost. “Ik ben daar heel eerlijk in, de lage levenskosten spelen een grote rol en de belastingsgraad maakt je leven veel gemakkelijker. In Bulgarije heb je een vlaktaks van 10% en daarmee is de kous af. Vergelijk dat met België, waar ik als zelfstandige voor elke 100 euro die ik extra zou verdienen 70 euro moet afstaan aan belastingen, sociale bijdragen en indirecte belastingen. Daardoor heeft het weinig zin om extra te werken, want veel extra financiële vrijheid kan je er niet mee verwerven. Voor andere kosten zoals huur, eten en transport kom ik rond met minder dan 1.000 euro per maand hier in Bulgarije.

Fiscaliteit is misschien wel een factor die meespeelt, maar het mag nooit je hoofdreden zijn. Daarvoor kijk je best naar levenskwaliteit en levensstandaard van het land. Daarom woon ik zo graag in Bansko. Er is veel zon en ik heb een gemeenschap gevonden die mij gelukkig maakt en die ik in België niet had.”

Reizen brengt natuurlijk ook uitgaven met zich mee. Dit jaar bezocht Stefan al 15 verschillende landen. Reizen brengt soms wel stress met zich mee. Daarom kiest hij ervoor om aan “slow travelling” te doen. “Mensen stellen zich vaak romantische beelden voor van het vele reizen, maar in werkelijkheid is het vaak veel geregel. Daarom verkies ik een tragere manier van reizen. Ik vestig me tijdelijk ergens en kan op mijn gemak het land verkennen en tegelijk nog de routine behouden zoals ik die in Bansko heb opgebouwd.”

Op zijn zoektocht naar tijd, vrijheid en een nieuwe start kwam Stefan terecht in Bulgarije, waar hij nu in de bergen en zon kan schrijven aan artikels en zijn nieuwe boek die hij samen met zijn lezers wil schrijven. “Zo is het de doelstelling om een boek te schrijven over hoe ik financiële vrijheid bereikte en hoe je praktisch dit pad kunt volgen. Het boek schrijf ik samen met mijn lezers waarbij men toegang krijgt tot het forum en ik de feedback verwerk in het boek. De doelstelling is om mensen tips te geven om geld te besparen en inkomsten te verhogen in ruil voor 4 euro per maand”.

Ondertussen heeft Stefan vooral rust gevonden en is hij omringd door een gemeenschap van gelijkgestemden waar hij zich goed bij voelt. Zijn avontuur is nog lang niet gedaan. “In september ben ik van plan om Tanzania te bezoeken en dan daarna het continent te verlaten richting Thailand voor een aantal maanden. Een echte planning heb ik niet, het mag allemaal morgen veranderen dat maakt me niet zoveel uit.”

Lees meer over het boek via spaarvarkens.be!