Diplomatenpartner Ji Hyun Yi: “Observeren zie ik als de sleutel.”

Diplomaat Dries Willems en zijn echtgenote Jihun Yi brengen grenzeloze liefde in de praktijk. Ze combineren een gezin met zijn diplomatieke loopbaan en tonen dat liefde zich niet laat voorspellen. Ze ontmoetten elkaar in Seoel en Cupido deed haar meedeinen naar Europa. Na een eerste intercontinentale verhuizing verkent Ji Hyun Yi vandaag de Europese culturen als echtgenote van één van de veertien Diplomatieke Vertegenwoordigers van Vlaanderen. Afgelopen zomer stond een nieuwe rotatie op het programma en verhuisden ze met hun twee kinderen van Kopenhagen naar Rome. Een gesprek over haar parcours in Europa.

Nomadisch leven

Het leven van diplomaten leidt hen om de vier of vijf jaar langs verhuisdozen. Deze rotatie noemt men de diplomatieke beweging. De ene internationale post volgt de andere op en ondertussen wisselen ze van cultuur. Wat volgt zijn zowel professionele als persoonlijke uitdagingen. Het nomadische leven vraagt immers de nodige flexibiliteit en het onderhouden van relaties over lange afstanden. De loopbaan vraagt een zekere dynamiek en veelzijdigheid, niet enkel van de diplomaat, maar ook van de partner. Vlaamse diplomaten verschuiven in regel om de vijf jaar van standplaats. Dries Willems verhuisde van Parijs over Warschau naar Kopenhagen en recent naar Rome. Ji Hyun: “Als moederhuis hecht het Departement Kanselarij en Buitenlandse Zaken veel belang aan de partners van haar diplomaten. Het steekt echter ook niet weg dat idealiter ook de partner uit het juiste hout is gesneden. Gelukkig zijn we allebei uitgerust met een behoorlijke dosis flexibiliteit. En dat is nodig, want de verschillen tussen Italië en Denemarken gaan verder dan alleen het klimaat. We zijn echt nog onze plek aan het zoeken in Rome.”

Alles is tijdelijk

Het is telkens weer afscheid nemen van een sociale kring aan vrienden en kennissen die je in enkele jaren opbouwde. Het betekent het achterlaten van een land, een stad, een sfeer en een cultuur waaraan de diplomaat, de partner en het gezin vaak gehecht raken. “Onze kinderen zijn nog jong, vijf en twee, maar onze zoon begrijpt het al goed. Het afscheid nemen van de school en zijn vriendjes viel hem zwaar. Hij vertelde al meermaals terug naar Denemarken te willen. Het is ook niet gemakkelijk om bij elke nieuwe school of nieuwe vriendjes al te weten dat het slechts tijdelijk is, hooguit voor een paar jaar. Ik zoek manieren zodat hij het constant verhuizen kan omarmen, er het fijne van inziet, maar dat is moeilijk, vooral omdat ik er zelf mee worstel. Ik word het ook zelf wel eens moe om te investeren in nieuwe vriendschappen waarvan je weet dat ze tijdelijk zijn. Gelukkig zijn we in Europa en zijn de afstanden niet zo groot. Zo sprak ik met vrienden uit Warschau al eens af in Griekenland.”

Routines bewaren

“Het tijdelijke kan je uitputten. Sommige Koreaanse expats in Warschau gaven het me heel eerlijk toe: ze vermijden nauwe banden met mensen die constant verhuizen omdat het afscheid nemen te pijnlijk is. Het is een vorm van zelfbescherming. Daardoor zullen ze mij nooit als een hechte vriendin zien. Er bleef een zekere afstand tussen ons. Alhoewel we dezelfde achtergrond delen en allen migrant zijn, is er een duidelijk verschil tussen een leven waarin je je ergens vestigt en een bestaan van constant verhuizen. Waar we ook gaan, we proberen bepaalde routines te bewaren, ook tijdens vakanties bijvoorbeeld. Dat helpt vooral onze kinderen om zich aan te passen aan een nieuwe locatie. Als gezin ben je erg hecht en moet je als een team handelen en samen sterk staan. Het maakt je sterker als koppel.”

Non-verbaal

“Zelf vind ik prospectie belangrijk. Ik wil een land en een stad voelen en ruiken en dat begint al in de luchthaven. Kopenhagen heeft een heel andere energie dan Rome, waar alles heel snel lijkt te moeten gebeuren. Ik geniet ervan om mensen te observeren, hun gedrag te bekijken en te letten op non-verbale communicatie. Ik zit graag op een bankje, op een plein of in een koffiebar, simpelweg om te luisteren, ook al begrijp ik niet meteen wat er gezegd wordt. Het is fascinerend om te zien hoe mensen zich bewegen, hoe ze elkaar begroeten en met elkaar omgaan. Voor mij is dat observeren een essentieel aspect van het integratietraject. Mijn eerste reis naar Parijs was ook mijn eerste keer in Europa. Het leven hier is helemaal anders. In Korea is iedereen gefocust op de loopbaan, waardoor er amper balans is. Voor mij zat de timing goed. Ik maakte de sprong naar Europa, wilde andere culturen ontdekken en ben altijd nieuwsgierig geweest om te proeven van andere culturen. Het feit dat we voor Dries zijn job frequent zouden verhuizen, klonk mij als muziek in de oren.” 

Gelukkige Denen

“Verhuizen van Parijs naar Warschau deden we met een kleine baby. Op zich was dat al uitdagend, maar los daarvan woog vooral het taalvraagstuk door, want weinig Polen spreken Engels. Google Translate werd mijn beste vriend. Warschau heb ik ervaren als een moderne en praktische stad met vriendelijke mensen. Na enkele jaren verhuisden we naar Kopenhagen waar Dries een nieuwe post opende. Ik keek heel erg uit naar Denemarken dat in Korea bekendstaat als één van de gelukkigste landen ter wereld. In mijn ogen waren alle Denen gelukkig. Het was winter, erg koud, de stad leek wel bevroren, maar de mensen waren heel vriendelijk en warm. Het was een cultuurschok dat men mij liet voorgaan met een kinderwagen. Onder elkaar hebben de Denen een bijzonder groot vertrouwen. Voor een gezin met kinderen is Kopenhagen een van de beste steden ter wereld.”

Culturen omarmen

“De recente verhuis naar Rome bleek een uitdaging. De eerste weken in Rome waren moeilijk, met de taal, het verkeer en iedereen die zijn job lijkt te haten. Ik worstel vooral met de geslotenheid van het land. Zelfs in de internationale school had ik eerst het gevoel niet echt welkom te zijn. Ik spreek nog geen Italiaans en zij geen Engels, waardoor een conversatie snel stopt. Ik voelde me soms beledigd, maar ik ervaar vooral een taalbarrière. Het frequent verhuizen heeft voor- en nadelen. Men blijft mij toch zien als een Aziatische. Er is mijn huidskleur en het vaak niet spreken van de taal die het mij soms moeilijk maken om echt ergens bij te horen. Maar ik zal ook deze cultuur te omarmen. De nieuwsgierigheid voor andere culturen is altijd sterker. En ik zie ook de voordelen. Het klimaat is warmer en de pasta is lekker, de tomaten smaken beter en er zijn overal ijsjes. Mijn beeld over Europa heb ik wat bijgesteld. Er is uiteraard het onevenaarbare sociale systeem, maar hoewel men veel bezig is met wat hen gelukkig zou kunnen maken, plaats ik toch kanttekeningen bij de effectieve levenskwaliteit. Maar als mens vind ik Europa interessanter dan Korea", besluit Jihyun Yi.

Rotatie Diplomatiek Vertegenwoordigers van Vlaanderen

Een overzicht van de Vlaamse diplomaten en hun nieuwe standplaatsen en ambtsgebieden:

• Anne Laure Léger - Parijs: verantwoordelijk voor de opvolging van multilaterale instellingen in Parijs en Straatsburg (UNESCO, OESO, Raad van Europa).
• Yves Wantens - Parijs: verantwoordelijk voor het ambtsgebied Frankrijk.
• Dries Willems - Rome: verantwoordelijk voor het ambtsgebied Italië en de opvolging van multilaterale instellingen in Rome (FAO, FWP, IFAD).
• Thomas Castrel - Pretoria: verantwoordelijk voor het ambtsgebied Zuid-Afrika, Mozambique, Malawi, Namibië, Botswana, eSwatini en Lesotho.
• David Maenaut - Londen: verantwoordelijk voor het ambtsgebied Verenigd Koninkrijk en Ierland.
• Koenraad Van de Borne - Wenen: verantwoordelijk voor het ambtsgebied Oostenrijk (en multilaterale instellingen in Wenen), Hongarije, Tsjechië, Slowakije en Slovenië.
• Matthias De Moor - Warschau: verantwoordelijk voor het ambtsgebied Polen, Estland, Letland en Litouwen.
• Bart Brosius - Berlijn: verantwoordelijk voor het ambtsgebied Duitsland.
• Geraldine Reymenants - Kopenhagen: verantwoordelijk voor het ambtsgebied Denemarken, Zweden, Finland en Noorwegen.
• Gaëtan Poelman - Brussel: Permanente vertegenwoordiging van Vlaanderen bij de EU.
• Nic Van der Marliere - Den Haag: verantwoordelijk voor het ambtsgebied Nederland.
• Katrien de Pauw - Genève: verantwoordelijk voor de opvolging van internationale instellingen (VN).
• Paul Hegge - New York: verantwoordelijk voor het ambtsgebied Verenigde Staten.
• Kris Dierickx en Filip D’havé nemen een functie op het hoofdkantoor in Brussel op.