Aroma: meeslepend debuut in Venetië
Ze studeerde af als licentiaat vertaler Frans-Engels en volgde opleidingen aan Vlerick en London Business School. Ze werkt als bedrijfsstrateeg en schreef één van de bestsellers van het jaar. Ze woont in Gent en in Rome. Ann Galland heeft een persoonlijkheid met vele facetten en debuteerde dit jaar met de roman ‘Aroma’, waarin heel verschillende verhaallijnen in één geheel samenkomen. “Een boek schrijven is extreem veel werk en onzekerheid, maar een boek geschreven hebben is plezant.”
Italië
“Al van jongs af aan ben ik verliefd op Italië. Mijn ouders namen me mee op reis en ik ontdekte de kunst, cultuur, architectuur en zuiderse evenementen. Enkele jaren geleden maakte ik mijn droom waar en kocht ik een historisch pand, gebouwd in 1468. Nu woon en werk ik afwisselend in Gent en in Rome.”
Ze zou een roman schrijven wanneer ze 50 werd, al geloofde niemand het toen ze het aankondigde. Ze combineerde immers al twee bedrijven met het pendelen tussen twee landen en een grote, ingewikkelde renovatie aan een historisch pand. “Het heeft me vier jaar gekost. Ik leek altijd te weinig tijd te hebben, tot corona kwam. De werkhoeveelheid daalde, eindelijk kon ik echt gaan zitten. Het opzoekwerk was al gedaan en een eerste aanzet geschreven, maar de lockdown gaf me de gelegenheid om er echt op te focussen.”
Thema
Ze wilde een verhaal schrijven rond keuzes maken. Haar boodschap: welke keuze je ook maakt, als je integer bent kom je uiteindelijk ongeveer op hetzelfde eindpunt. “In de roman draait die keuze om een erfenis, in mijn eigen leven bleek hetzelfde van toepassing op mijn studiekeuze. Ik mocht niet studeren voor archeoloog of handelsingenieur, maar kwam via een andere weg toch altijd uit bij strategische functies in het bedrijfsleven en een thuis in het oude Rome.”
In ‘Aroma’ lijkt de keuze eenvoudig: een grote erfenis met een bijzondere voorwaarde aanvaarden of verwerpen? “Er waren twee opties en ik heb beide mogelijkheden uitgeschreven, ze komen met enkele jaren verschil terug samen op één punt.”
Testpubliek
Dat Ann uit de marketingwereld komt, blijkt uit de manier waarop ze ook deze roman projectmatig aanpakte. Zo werd de eerste versie van het boek door een testpubliek gelezen, dat prompt terugkwam met de feedback dat een boek waarin de lezer keuzes moet maken, origineel is maar ook een risico inhoudt. “Daar heb ik een half jaar mijn hoofd over gebroken. Ik wilde absoluut beide mogelijkheden (de erfenis aanvaarden of weigeren) in het boek, maar moest het op een manier doen die het verteerbaar maakte voor de lezer.” Uiteindelijk vond ze een oplossing: in het boek schrijft het hoofdpersonage de tweede mogelijkheid zélf neer, en vindt haar zoon op een bepaalde dag het manuscript. Een elegante oplossing, die voor een gelaagd en complex verhaal zorgt.
Research
Aan het boek ging enorm veel research vooraf, want Ann streefde naar perfectie. “Ik heb me een hele tijd verdiept in Italiaans familierecht en erfrecht. De notaris is een belangrijk personage in het boek, maar je moet heel wat achtergrond hebben om hem bijvoorbeeld te laten vertellen welke kosten bij een Italiaanse erfenis komen.”
Het manuscript werd ook nagelezen door notarissen, advocaten en een tweetalige professor. Dat zorgt voor een roman die accuraat geschreven is en authentiek Italiaans aanvoelt. “Oké, het is fictie, maar alles wat erin staat zou waar kunnen zijn en klopt met de realiteit. Een klein voorbeeld: weeshuizen werden op een bepaald moment afgeschaft in Italië. In Venetië was dat echter in een ander jaar dan in de rest van het land. Zo zorgde ik ervoor dat het tot in de kleinste details correct geschreven is.”
Ergens stond ‘moord met voorbedachten rade’ beschreven. “Een Belgische advocaat heeft dat eruit gehaald, want dat is een pleonasme. Moord is per definitie altijd met voorbedachten rade, anders is het doodslag”. Het lijkt triviaal, maar het boek is intussen wijdverspreid en in het lezerspubliek zitten heel wat juristen en advocaten die het meteen zouden opmerken.
Marketing
Ook aan marketing is gedacht. Het boek is in standaard Nederlands geschreven en voelt in geen enkele zin Vlaams aan. Zo kan het ook de Nederlandse markt bereiken, wat normaliter een grote uitdaging is voor Vlaamse debuutromans.
‘Aroma’ leest als een trein. “Ik heb het boek zeker 30 keer herlezen en herwerkt. Telkens ik iets vond dat beter kon, begon ik opnieuw. Daarom dat het zo vlot leest: er staat geen woord te veel in. Ik vind dat elke zin zijn bestaansrecht moet hebben.”
Bestseller
Het resultaat van de vele jaren intensief werk is dan ook dat ‘Aroma’ een bestseller werd. Het stond meer dan vier maanden in de top tien van bestverkochte boeken in Vlaanderen.
“Het was een onverhoopt succes. Ook al was de uitgever enthousiast, dit hadden we niet op voorhand kunnen inschatten. Het boek is er gekomen uit liefde voor Italië, het Italiaans, Venetië en Rome. Mijn doel was om het boek te schrijven, een uitgever te vinden en het in de winkel te zien liggen. Het succes dat erna kwam was onverwacht en overweldigend.”
In een land waar slechts 17 auteurs voltijds kunnen leven van het schrijven, en waar van een boek gemiddeld slechts 48 exemplaren worden verkocht, slaagde ‘Aroma’ erin om zes maanden na publicatie al aan een zesde druk te komen. Het verkoopt ook goed in Nederland, wat opmerkelijk is. “Maar eigenlijk ook niet; ik heb bewust gekozen voor de standaardtaal en door de locatie van het verhaal ontbreekt het ‘Vlaams karakter’ dat Nederlandse lezers normaliter minder goed ligt.”
Het succes overstijgt de landsgrenzen en vertalingen zitten in de pijplijn. “Sinds mijn Joodse buren te weten zijn gekomen dat ik een roman over Italië schreef, zijn ze plots een heel stuk opener geworden tegenover mij. Ook mijn Italiaanse collega’s hebben een weddenschap lopen over wanneer de vertaling in Italië op de markt komt.”
Twee keer al kreeg ze een bizarre vraag: “Hoe schrijf je een bestseller?” Volgens Ann is het recept eenvoudig. “Doe alles zo goed mogelijk en laat niets aan het toeval over. Zorg dat je een boodschap hebt, mooie verhaallijnen die evenwichtig gelaagd zijn, en rijke maar vooral geloofwaardige personages. Ik heb elk personage uitgewerkt zoals ik het ook zou doen voor een marketingcampagne. Alles wat een personage zegt en doet moet passen binnen zijn karakter.”
Vervolg
Intussen zijn er plannen voor een tweede boek, dat zich deze keer in Rome zal afspelen. “Ik ben bezig met research en het uitwerken van de karakters en het plot. Het zal opnieuw een juridisch thema als kapstok hebben, maar geen erfrecht deze keer (lacht).”